ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΕΝΩΣΙΣ ΓΟΝΕΩΝ "Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ"

Λεωφόρος Σοφοκλῆ Βενιζέλου 130 Τ.Κ. 163 45 Ἡλιούπολη
Τηλέφωνο: 2109927961



Ἡ Γ.Ε. Χ. Α. εἶναι Πανελλήνιο Σωματεῑο μέ 60 τμήματα στίς περισσότερες πόλεις τῆς Ἑλλάδος καί στίς Συνοικίες τῆς περιοχῆς Ἀθηνῶν. Σκοπός της εἶναι ἡ τόνωσις τοῦ θρησκευτικοῦ φρονήματος τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ καί ἡ ἐνίσχυσις τοῦ θεσμοῦ τῆς Οἰκογενείας ὅπως αὐτός διαμορφώθηκε κάτω ἀπό τήν ἐπίδραση τῆς Ὀρθοδόξου Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας. ὡς φορέα καί θεματοφύλακα τῶν Χριστιανικῶν καί Ἐθνικῶν παραδόσεων.

Γραφεῖα κεντρικοῦ: ὁδός Μαυρομιχάλη 32 (106 80) Ἀθήνα

Τηλ. & Fax: 210-3638793 E-mail: gexaathens@yahoo.gr

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

Μετάνοια! Ὄχι ἀπελπισία!

Τήν Κυριακή 31 Μαρτίου, ὥρα 6.00 μ.μ., στό Τμῆμα τῆς Γ.Ε.Χ.Α. Ἡλιουπόλεως, (Σοφ. Βενιζέλου 130) θά πραγματοποιηθεῖ ὁμιλία μέ θέμα: "Μετάνοια! Ὄχι άπελπισία" ἀπό τόν Θεολόγο κ.Ἠλία Νικολάρα.
Σᾶς προσκαλοῦμε νά τήν παρακολουθήσετε!
 

Θρησκευτικά: Ἡ ἔκπληξη τῆς ἀγάπης

Ἀφοῦ δέχθηκε καταιγισμὸ ἐπιθέσεων στὴν πρώτη του παρέμβαση τοῦ περασμένου Ὀκτωβρίου γιὰ τὸν χαρακτήρα τοῦ Μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ὁ Προηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀρχιμανδρίτης Βασίλειος Ἰβηρίτης (Γοντικάκης), ...

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 31 ΜΑΡΤΙΟΥ 2013

Τήν Κυριακή 31/3/2013 θά γίνουν οἱ ἀκόλουθες ὁμιλίες:
 
 
ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ: Ἁγίων Ἀναργύρων 9
ΩΡΑ: 6.00 μ.μ.
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: κ. Φώτιος Ρίζος, Θεολόγος
ΘΕΜΑ: «Ἕνας κόσμος χωρίς Θεό...»
 
ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ: Μεγ. Σπηλαίου 4
ΩΡΑ: 7.00 μ.μ.
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: κ. Ἀθανάσιος Φραγκόπουλος, Θεολόγος
ΘΕΜΑ: Ἡ δύναμη τῆς μετανοίας
 
ΗΛΙΟΥΠΟΛΕΩΣ: Σοφ. Βενιζέλου 130
ΩΡΑ: 6.00 μ.μ.
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: κ. Ἠλίας Νικολάρας, Θεολόγος
ΘΕΜΑ: Μετάνοια! Ὄχι ἀπελπισία!
 
ΝΕΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ: Ἀθηνᾶς 28
ΩΡΑ: 6.00 μ.μ.
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: κ. Ἐμμανουήλ Σταθούλιας, Θεολόγος
ΘΕΜΑ: Δρόμοι πού ὁδηγοῦν στήν μετάνοια
 
ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ: Ἐκφαντίδου 5
ΩΡΑ: 5.00 μ.μ.
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: κ. Ἀνδρέας Παπαδόπουλος, Θεολόγος
ΘΕΜΑ: Τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Γένους ἀκοίμητος προστάτης
 
ΠΕΙΡΑΙΩΣ: Φίλωνος 34
ΩΡΑ: 5.30 μ.μ.
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: κ. Ἀβραάμ Κοκάλης, Θεολόγος
ΘΕΜΑ: Ἡ προσφορά τῆς Ἐκκλησίας στό Γένος μας
 
ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ: Αἰμ. Βεάκη 30
ΩΡΑ: 6.00 μ.μ.
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: κ. Γρηγόριος Δίνας, Θεολόγος
ΘΕΜΑ: Ἡ μόνη ἀδιάψευστη ἐλπίδα μας

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

Εις τον Ευαγγελισμόν Αγ.Νικολάου Καβάσιλα

 
Ἁγίου Νικολάου Καβάσιλα:
Λόγος εἰς τόν Εὐαγγελισμόν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
(Ἀπό τό βιβλίο "Η Θεομήτωρ", ἔκδοση Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, σ. 122-124).
"Ἡ Παρθένος δέν εἶναι ὅπως ἡ γῆ πού συνετέλεσε μέν, ἀλλά δέν ἔκαμε ὅμως ἡ ἴδια τίποτε στή δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου, πού χρησιμοποιήθηκε σάν ἁπλή ὕλη ἀπό τόν Δημιουργό καί ἁπλῶς "ἔγινε" χωρίς νά "πράξη" τίποτε. Ἡ Παρθένος πραγματοποίησε ἡ ἴδια μέσα της καί πρόσφερε στό Θεό ὅλα ἐκεῖνα πού προσείλκυσαν τόν Τεχνίτη στή γῆ, πού παρακίνησαν τό δημιουργικό χέρι. Καί ποιά εἶναι αὐτά; Βίος πανάμωμος, ζωή πάναγνη, ἄρνηση κάθε κακίας, ἄσκηση ὅλων τῶν ἀρετῶν, ψυχή ἀπό τό φῶς καθαρώτερη, σῶμα ἐντελῶς πνευματικό, λαμπρότερο ἀπό τόν ἥλιο, ἀπό τόν οὐρανό καθαρώτερο, ἀπό τούς χερουβικούς θρόνους ἱερώτερο. Φτερούγισμα νοῦ, πού δέν δειλιάζει μπρός σέ κανένα ὕψος, πού ξεπερνᾶ ἀκόμη καί τά φτερά τῶν Ἀγγέλων. Θεῖος ἔρως, πού ἀπορρόφησε καί ἀφομοίωσε κάθε ἄλλη ἐπιθυμία τῆς ψυχῆς. Κτῆμα τοῦ Θεοῦ, ἕνωση μέ τό Θεό πού δέν χωράει σέ καμμιά ἀνθρώπινη σκέψη. Ἔτσι, ἔχοντας στολίσει μέ τέτοιο κάλλος καί τό σῶμα καί τήν ψυχή Της, κατορθώνει νά ἑλκύση ἐπάνω της τό βλέμμα τοῦ Θεοῦ. Ἀνέδειξε, χάρις στή δική Της ὡραιότητα, ὡραία τήν κοινή ἀνθρώπινη φύση. Καί κατέκτησε τόν ἀπαθῆ. Καί ἔγινε ἄνθρωπος ἐξ αἰτίας τῆς Παρθένου Ἐκεῖνος πού ἐξ αἰτίας τῆς ἁμαρτίας ἦταν στούς ἀνθρώπους μισητός".

Κυριακή 24 Μαρτίου 2013

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΠΕΚΤΕΙΝΕΤΑΙ

Ὁ ἑορτασμὸς τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας μᾶς δίνει τὴν εὐκαιρία νὰ προβάλουμε δύο πρόσφατες εἰδήσεις ποὺ ἀναφέρονται στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας.

Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

Λουκᾶ α΄28: "Καί εἰσελθών ὁ ἄγγελος πρός αὐτήν εἶπε· χαῖρε, κεχαριτωμένη· ὁ Κύριος μετά σοῦ· εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξίν".

ΚΕΙΜΕΝΟ
"Καί εἰσελθών ὁ ἄγγελος πρός αὐτήν εἶπε· χαῖρε, κεχαριτωμένη· ὁ Κύριος μετά σοῦ· εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξίν".
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Καί ἀφοῦ ἐμβῆκεν ὁ ἄγγελος εἰς τό δωμάτιόν της τῆς εἶπε· Χαῖρε σύ, ἡ ὁποία ἔχεις λάβει πολλάς καί ἐξαιρετικάς χάριταςἀπό τόν Θεόν. Ὁ Κύριος εἶναι μαζί σου καί αὐτός σέ ἐχαρίτωσε. Ἔχεις εὐλογηθῆ σύ, ὅσον καμμία ἄλλη ἀπό τάς γυναῖκας" (Ἀπό τήν "Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας" τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση "Ὁ ΣΩΤΗΡ").
ΣΧΟΛΙΟ
Τό σχόλιο πού ἀκολουθεῖ εἶναι ἀπό τό βιβλίο τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα μέ τίτλο: "Τήν Θεοτόκον μεγαλύνομεν", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ".
Καταχωρεῖται αὐτούσιο γιατί ἐντυπωσιάζει ἡ γλαφυρότητα τοῦ ὕφους, ὁ πλοῦτος τῆς γλώσσας καί ἡ πολλή ἀγάπη, ὁ βαθλυτατος σεβασμός καί ἡ τιμή τοῦ συντάκτη πρός τό πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
"Ποῖον ἄλλο θά ἥρμοζεν ἐγκώμιον νά ἀκουσθῆ καί ποῖος ἄλλος ὕμνος θά ἦτο πρεπωδέστερος καί δέν θά ὠχρία ἐμπρός εἰς τόν ἀνεπιτήδευτον καί εἰρηνικόν αὐτόν χαιρετισμόν,τόν ὁποῖον ὁ Οὐρανός ὁλόκληρος δι' ἑνός ἐκ τῶν ἐνδοξοτέρων ἀντιπροσώπων αὐτοῦ τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριήλ, ἀποστέλλει πρός τήν ἀειπάρθενον Μητέρα τοῦ Κυρίου;
Ἀθορύβως καί χωρίς κανείς ἄλλος νά τό ἀντιληφθῆ, ἠκούσθη σιγά-σιγά εἰς τήν ἥσυχον κωμόπολιν τῆς Ναζαρέτ ὁ οὐράνιος αὐτός χαιρετισμός καί προσέπεσε τό κατ' ἀρχάς ἀποκλειστικῶς καί μόνον εἰς τάς ἀμολύντους ἀκοάς τῆς εὐλογημένης καί κεχαριτωμένης Παρθένου. Παρῆλθον ἀκόμη ὀλίγα ἔτη ἀναμονῆς καί γλυκείας προσδοκίας. Καί ἐνῶ ἡ εἰρηνική ἀντήχησις τοῦ θεσπεσίου αὐτοῦ χαιρετισμοῦ ἐφαίνετο παρελθοῦσα, ἀνανεοῦται πάλιν ἐνισχυομένη καί δυναμουμένη ὁλονέν, διά νά προσπέσῃ τώρα εἰς τάς ἀναριθμήτους ἀκοάς τῶν διά τοῦ Υἱοῦ της λυτρωθέντων καί διά νά ἐπαναλαμβάνεται διαρκῶς ἀπό τά χείλη τά ὁμολογοῦντα τήν εἰς Ἐκεῖνον πίστιν.
"Χαῖρε κεχαριτωμένη...".Καί ὁ λόγος αὐτός τῆς χαρᾶς, ὁ χαιρετισμός αὐτός τῆς οὐρανίας εἰρήνης φθάνει καί εἰς τήν Γεθσημανῆ, εἰς τήν ὁποίαν ὁ σεπτός τάφος Ἐκείνης δέν προκαλεῖ τούς στεναγμούς καί τά δάκρυα τῆς ἀπογνώσεως καί τήν φρίκην τοῦ θανάτου, ἀλλά σκορπίζει γλυκεῖαν παρηγορίαν καί φῶς θείας ἐλπίδος καί βάλσασμον παραμυθίας οὐρανίου. Εἶναι Ἐκείνη, ἡ ὁποία σπογγίζει τά δάκρυα, μέ τά ὁποῖα ἡ προμήτωρ Εὔα ἐζύμωσε τήν ζωήν μας. Εἶναι αὐτή,τήν ὁποίαν ἐχρησιμοποίησεν ὡς ὄργανόν Του ἁγνόν ὁ ἀγαθός μας Πατήρ, διά νά ἀρθῇ ἡ καταισχύνη καί ἡ ἐντροπή, ἥτις κατεπλάκωσε τό ἀνθρώπινον γένος ἐκδιωκόμενον ἐξ αἰτίας τῆς Εὔας ἀπό τόν κῆπον τῆς Ἐδέμ.
"Εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξίν".Εἶσαι εὐλογημένη, ἐπαινετή καί δεδοξασμένη μεταξύ ὅλων τῶν γυναικῶν.Καί πῶς νά μή εἶσαι; Ἡ Εὔα ἡ προμήτωρ μας ἐξῆλθεν ἀπό τάς χεῖρας τοῦ Θεοῦ ἁγνή καί καθαρά, καί δέν ἐστάθη ἱκανή νά δώσῃ εἰς τόν Πλάστην ὁλόκληρον τήν θέλησίν της, ἀλλ' ἁμαρτήσασα ἐκηλίδωσεν ἑαυτήν καί ἐξεδιώχθη τοῦ Παραδείσου. Σύ ἡ Παρθένος καί ἁγνή Μαριάμ, ἐξῆλθες ἀπό τά σπλάγχνα ἑνός μολυσμένου καί διεφθαρμένου κόσμου καί εὑρέθης ἀξία τοῦ καθαροῦ καί ἀμώμου Θεοῦ, ἵνα τόν δεχθῇς εἰς τά σπλάγχνα Σου καί ἵνα ἀπό τά ἁγνά Σου αἵματα προσλάβῃ Ἐκεῖνος τήν ἀμόλυντον σάρκα Του. Ὅ,τι δέν ἔδωκεν ἡ Εὔα εἰς τόν Θεόν, τό ἔδωκες Σύ· τήν καρδίαν Σου ὁλόκληρον,τήν θέλησίν Σου πλήρη.
Ἴδε, ἀναγνῶστα μου, ἐκείνη, ἡ Εὔα, ὑποκάτω ἀπό τοῦ ἀπηγορευμένου δένδρου τήν σκιάν δελεάζεται ἀπό τήν παγίδα μιᾶς ἁμαρτίας, ἥτις δέν εἶχεν ἀκόμη μολύνει τήν ἀνθρωπίνην ψυχήν. Ἴδε, Αὐτή, ἡ Παρθένος καί ἁγνή, μέσα εἰς ἕνα περιβάλλον διεφθαρμένον καί πονηρόν, ὅπως ἦτο τό τῆς διαβοήτου Ναζαρέτ, ἀπό τήν ὁποίαν οὐδέν ἠδύνατό τις νά περιμένῃ ἀγαθόν, μένει μακράν ἀπό τῆς πολυμόρφου ἁμαρτίας τάς πολυποικίλους παγίδας καί διατηρεῖται δοχεῖον ἁγνόν πρός ὑποδοχήν τοῦ πάσης ἁγνότητος καί ἁγιότητος ὑπερκειμένου Θεοῦ Λόγου.
Ἴδε πῶς ἡ Εὔα ἀνοίγει τάς ἀκοάς αὐτῆς εἰς τήν φωνήν τοῦ ὄφεως, διά νά ἐνωτισθῇ τό κήρυγμα τῆς ἀποστασίας κατά τοῦ Θεοῦ καί διά νά πιστεύσῃ εὐθύς εἰς τούς λόγους τοῦ ψεύστου διαβόλου, ἀμφιβάλλουσα καί ἀρνουμένη τούς λόγους τοῦ ἀληθινοῦ καί Παναγάθου Πλάστου της. Ἴδε πῶς ἡ Μαριάμ ἐρευνᾶ εὐλαβῶς τό χαρμόσυνον μήνυμα ἑνός ἀγγέλου καί πῶς εὐθύς μόλις πείθεται ὅτι ἡ πρός αὐτήν λαλοῦσα φωνή δέν εἶναι φωνή ὑποκρυπτομένης τινός πονηρᾶς ὑπάρξεως, ἀλλά φωνή ἐξαγγέλουσα τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἴδε πῶς κλίνει εὐθύς τήν κεφαλήν πρόθυμος ὡς δούλη ταπεινή νά ὑποταχθῇ εἰς τό θέλημα τοῦ Κυρίου.
Ἴδε τῆς Εὔας τήν ἀλαζονικήν προπέτειαν καί τῆς Παρθένου τήν ταπεινόφρονα σιγήν. Ἐκτέινει τήν χεῖρα της ἡ προμήτωρ ἐπί τό ἀπηγορευμένον ξύλον καί ὠθεῖται πρός αὐτό οὐχί ἁπλῶς ἐκ κούφης τινός περιεργείας. Ζητεῖ τό ταχύτερον ν' ἀνυψωθῇ εἰς τήν δόξαν καί τήν δύναμιν τοῦ Θεοῦ καί νά καταστῇ αὕτη τό συντομώτερον ὡς ὁ Θεός. Ἀκούει τήν θείαν πρόσκλησιν ἡ Παρθένος, διά τῆς ὁποίας καλεῖται ἐπί θρόνου θείου καί βασιλικοῦ, ἐφ' οὗ πᾶσαι θά μακαρίσωσιν αὐτήν αἱ γενεαί, καί αἰδημόνως κύπτει τήν κεφαλήν ἐν εὐγνωμοσύνῃ πολλῇ πρός τόν ἐπιβλέψαντα ἐν συγκαταβάσει ἐπί τήν ταπείνωσιν τῆς δούλης Αὐτοῦ. Καί περικρύπτει σεμνῶς τό ἐν αὐτῇ συντελούμενον μυστήριον, ξένη πρός πᾶσαν καυχησιολογίαν καί ἐπίδειξιν ματαιότητος κενοδόξου, τόσον συνήθους καί προσφιλοῦς εἰς τάς λοιπάς γυναῖκας.
"Εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξίν".Ἡ Εὔα μέ τήν παρακοήν της μᾶς ἔρριψεν εἰς τήν κοιλάδα αὐτήν τῶν στεναγμῶν καί τῶν δακρύων. Σύ, ἡ εὐλογημένη καί ἀειπάρθενος κόρη, μέ τήν πρόθυμον εἰς τόν Κύριόν Σου ὑπακοήν ἐξήγαγες ἡμᾶς εἰς ἀναψυχήν καί κατέστης γέφυρα μεταβιβάζουσα ἡμᾶς εἰς τό βασίλειον τῆς χαρᾶς καί τῆς εἰρήνης. Ἡ προμήτωρ μέ τήν ὑπερηφάνειαν καί τήν ἀλαζονικήν προπέτειαν αὐτῆς μᾶς κατεκρήμνισεν ἐγγύτατα τοῦ Ἅδου. Ἡ ἰδική Σου ταπείνωσις ἀπεδίωξε τήν καταισχύνην μας καί μετέστησεν ἡμᾶς ἐγγύταττα τοῦ Οὐρανοῦ.
"Εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξίν".Ἀπέπλυνας Σύ τό ὄνειδος τῆς Εὔας καί ἀπέβης τό αἰώνιον καύχημα καί ἐγκαλλώπισμα τοῦ γυναικείου κόσμου. Τό γένος ὁλόκληρον τῶν χριστιανῶν σέ προσκυνεῖ ὡς ὑπέρτιμον βασίλισσαν αὐτοῦ καί πᾶσαι τῶν ἀνθρώπων αἱ γενεαί μακαρίζουσι τό ὄνομά Σου. Καμμία ἄλλη εἰς τόν κόσμον οὔτε ἀπέκτησεν, ἀλλ' οὔτε θ' ἀποκτήσῃ τήν δόξαν Σου καί τήν λαμπρότητά Σου. "Εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξίν"".

Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013

Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ ΤΙΜΙΩΝ ΔΩΡΩΝ

Θεία Λειτουργία Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων
ΜΕ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ
Ἡ ἔκδοση αὐτὴ ἀποτελεῖ κατὰ λέξη μετάφραση τῆς θείας Λειτουργίας τῶν Προηγιασμένων Τιμίων Δώρων μὲ βάση τὴν ἑρμηνεία τοῦ ἀειμνήστου καθηγητοῦ Π. Ν. Τρεμπέλα. Ἡ κατὰ λέξη αὐτὴ μετάφραση ἔγινε γιὰ νὰ προλαβαίνει ὁ πιστὸς νὰ παρακολουθεῖ ταυτόχρονα καὶ τὸ ἀρχαῖο κείμενο καὶ τὴν ἀπόδοσή του στὴ δημοτική.
Στὸ ἐγκόλπιο αὐτὸ ἐμπεριέχεται ἀκόμη ὁ πρόλογος τοῦ ἀειμνήστου καθηγητοῦ Π. Ν. Τρεμπέλα καὶ οἱ σχετικές ἐπεξηγηματικὲς σημειώσεις του μεταγλωττισμένες. Ἀποτελεῖ ἕνα πολύτιμο βοήθημα γιὰ κάθε πιστό.


 

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΩΣ

Τὸ νέο μας βιβλίο ἐξηγεῖ μὲ λόγια ἁπλὰ πόσο μεγαλειῶδες εἶναι νὰ συγχωροῦμε αὐτοὺς ποὺ μᾶς ἔφταιξαν. Ἡ συγγνώμη μᾶς ἀνεβάζει σὲ ὕψη πνευματικοῦ μεγαλείου.
Χαρίζει πνευματικὴ ἀρχοντιὰ καὶ ἀνωτερότητα. Μᾶς βοηθεῖ νὰ φερόμαστε ἀνώτερα, πνευματικά,
ὅπως θέλει ὁ Θεός. Αὐτὸ τὸ παράδειγ μα μᾶς ἄφησε ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός. Αὐτὸ τὸ παράδειγμα μιμήθηκαν οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. Τὸ ἴδιο νὰ κάνουμε κι ἐμεῖς. Ὅ,τι κι ἂν ἔχει συμβεῖ μεταξύ μας, νὰ τὸ λησμονοῦμε. Νὰ μὴν κρατοῦμε κακία σὲ κανέναν, ἀλλὰ νὰ δίνουμε τὰ χέρια καὶ νὰ ἀλληλοσυγχωρούμεθα.

Σελίδες 62.

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

«Ἡ ἁμαρτωλὴ Ἐκκλησία»

Καθὼς ὁ Παπισμὸς συνταράσσεται ἀπὸ τὴν ἀπροσδόκητη παραίτηση τοῦ Πάπα Βενεδίκτου 16ου καὶ ἀπὸ τὰ φοβερὰ οἰκονομικὰ καὶ ἠθικὰ σκάνδαλα, τὰ ὁποῖα ἀποκαλύπτονται, ἀποκτοῦν ἰδιαίτερη βαρύτητα τὰ ὅσα εἶπε ὁ Καρδινάλιος Εὐγένιος Τισερὰν ...

Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013

VIDEO ἀπό τήν εἰς Πρεσβύτερον χειροτονία τοῦ π. Μάρκου Τζανακάκη



Ο θάνατος και η Κηδεία του Εθνικού ποιητή μας Κωστή Παλαμά

Γεώργιος Κουρκούτας
 
Φεβρουάριος 1943 :

Ο θάνατος και η Κηδεία του Εθνικού ποιητή μας Κωστή Παλαμά

Στις 27 Φεβρουαρίου του 1943 φεύγει από την ζωή ένας από τους μεγαλύτερους Στοχαστές και Πνευματικούς Δημιουργούς του Νεώτερου Ελληνισμού, ο Κωστής Παλαμάς. Τόσο ο θάνατός του σε μία απαισιόδοξη στιγμή της Ιστορίας μας, την Περίοδο της τριπλής ξενικής Κατοχής, όσο και η αναγνώριση του ποιητικού του έργου διεθνώς (υπήρξε ο ποιητής του «Ολυμπιακού Ύμνου») μετέτρεψαν την Κηδεία του σε αυθόρμητο ξέσπασμα εθνικής ανάτασης για τους υπόδουλους Έλληνες.

Γεννημένος τον Ιανουάριο του 1859 στην Πάτρα, με Μεσολογγίτικη καταγωγή, ο Κωστής Παλαμάς υπήρξε διαρκώς παρών με το δημιουργικό του Πνεύμα στις Αγωνίες και τους Αγώνες του Ελληνικού Λαού από τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνος ως το πρώτο μισό του 20ου. Ήταν η εποχή των μεγάλων Οραμάτων για τον Ελλαδικό Ελληνισμό.

ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940 ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ

Κατά τον Πόλεμο του 1940 ο Κωστής Παλαμάς μαζί με άλλους Έλληνες λογίους προσυπέγραψε την έκκληση των Ελλήνων Διανοουμένων προς τους διανοούμενους ολόκληρου του κόσμου, με την οποία αφ' ενός μεν καυτηριάζονταν η κακόβουλη ιταλική επίθεση, αφ' ετέρου δε, διέγειρε την παγκόσμια κοινή γνώμη σε επανάσταση συνειδήσεων για κοινό νέο πνευματικό Μαραθώνα.

Πέθανε στις 27 Φεβρουαρίου 1943 έπειτα από σοβαρή ασθένεια 40 ημέρες μετά το θάνατο της συζύγου του (τον οποίο δεν είχε πληροφορηθεί επειδή και η δική του υγεία ήταν σε κρίσιμη κατάσταση). Η κηδεία του έμεινε ιστορική, καθώς μπροστά σε έκπληκτους Γερμανούς κατακτητές χιλιάδες κόσμου τον συνόδευσε στην τελευταία του κατοικία, στο Α' Νεκροταφείο, τραγουδώντας τον Εθνικό Ύμνο .

Η ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Ο μεγάλος μας εθνικός ποιητής πέθανε στην Αθήνα μεσούσης της τριπλής Κατοχής. Η κηδεία του αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα αντικατοχικά συλλαλητήρια, καθώς σύσσωμος ο πνευματικός κόσμος της χώρας αλλά και εκατοντάδες χιλιάδες απλού λαού συνόδεψαν συγκλονισμένοι το σκήνωμα του Ποιητή στην τελευταία του κατοικία στο Α' Νεκροταφείο, τραγουδώντας τον Εθνικό Ύμνο, κάτω από τα σκυθρωπά και έκπληκτα πρόσωπα των κατακτητών.

Εκεί εκ μέρους του Πνευματικού Κόσμου τον αποχαιρετά άλλος μεγάλος ποιητής μας , ο Άγγελος Σικελιανός με το περίφημο ποίημα του ΗΧΗΣΤΕ ΣΑΛΠΙΓΓΕΣ :

«Ηχήστε οι σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
Δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα…
Βογγήστε, τύμπανα πολέμου…
Οι φοβερές σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα!
Σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα!»

Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...
Βοσκήστε τύμπανα πολέμου... Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !

Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα ! Ένα βουνό
με δάφνες αν υψώσουμε ως το Πήλιο κι ως την Όσσα,
κι αν το πυργώσουμε ως τον έβδομο ουρανό,
ποιόν κλεί, τι κι αν το πει η δικιά μου γλώσσα;

Μα εσύ Λαέ, που τη φτωχή σου τη μιλιά,
Ήρωας την πήρε και την ύψωσε ως τ' αστέρια,
μεράσου τώρα τη θεϊκή φεγγοβολιά
της τέλειας δόξας του, ανασήκωσ' τον στα χέρια

γιγάντιο φλάμπουρο κι απάνω από μας
που τον υμνούμε με καρδιά αναμμένη,
πες μ' ένα μόνο ανασασμόν: "Ο Παλαμάς !",
ν' αντιβογκήσει τ' όνομά του η οικουμένη !

Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...
Βογκήστε τύμπανα πολέμου... Οι φοβερές
σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !

Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα ! Ένας λαός,
σηκώνοντας τα μάτια του τη βλέπει...
κι ακέριος φλέγεται ως με τ' άδυτο ο Ναός,
κι από ψηλά νεφέλη Δόξας τόνε σκέπει.

Τι πάνωθέ μας, όπου ο άρρητος παλμός
της αιωνιότητας, αστράφτει αυτήν την ώρα
Ορφέας, Ηράκλειτος, Αισχύλος, Σολωμός
την άγια δέχονται ψυχή την τροπαιοφόρα,

που αφού το έργο της θεμέλιωσε βαθιά
στη γην αυτήν με μιαν ισόθεη Σκέψη,
τον τρισμακάριο τώρα πάει ψηλά τον Ίακχο
με τους αθάνατους θεούς για να χορέψει.

Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...
Βόγκα Παιάνα ! Οι σημαίες οι φοβερές
της Λευτεριάς ξεδιπλωθείτε στον αέρα !

Άγγελος Σικελιανός

 
ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ

Μέσα στο Α’ Νεκροταφείο ο υπόδουλος Ελληνισμός αποχαιρετούσε τον Οραματιστή ποιητή του, τον άνθρωπο που έμεινε στις πνευματικές επάλξεις για μισό και πλέον αιώνα. Αναζητούσε ο Έλληνας ένα στήριγμα και το έβρισκα σε έναν νεκρό . Όμως έναν νεκρό μόνο σωματικά διότι η Ψυχή του είχε ήδη ανεβεί στην κορυφή του Παρνασσού του Έθνους.

Μέσα σε συνθήκες δυστυχίας η Κηδεία του Ποιητή θύμιζε στον Λαό μας τις μεγάλες του στιγμές, του θύμιζε τον Έλληνα μαχητή που δύο μόλις χρόνια πριν είχε αποδείξει στα Βορειοηπειρωτικά Βουνά ότι ξέρει να πολεμά για την Ελευθερία του. Και να πεθαίνει για την Ελευθερία αυτή διδάσκοντας τους Ελεύθερους Λαούς τι σημαίνει Ελληνική Ανδρεία.


Όπως ειπώθηκε, οι Κατοχικές αρχές και η κυβέρνηση Λογοθετόπουλου, καταλαβαίνοντας βέβαια τι θα επακολουθούσε, είχαν λάβει τα μέτρα τους. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός ωστόσο παρέστη, καθώς επίσης και εκπρόσωποι των Γερμανών και Ιταλών. Παρ’ όλα αυτά δεν είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς την αθρόα συρροή των κατοίκων της πρωτεύουσας. Ο κόσμος πνιγόταν. Αναζητούσε ένα ξέσπασμα, καθώς οι αντοχές του έφταναν πια στα όρια τους.

Η φήμη του Κωστή Παλαμά υπήρξε Παγκόσμια . Ήταν ο Ποιητής του «Ολυμπιακού Ύμνου», ενός Ύμνου που συνοδεύει (σε μουσική Σπύρου Σαμάρα) κάθε Ολυμπιακή διοργάνωση.

Και αυτή η φήμη έκανε τους ένστολους Κατακτητές, Ιταλούς και Γερμανούς, να στέκονται αποσβολωμένοι θεατές σε αυτό το ξέσπασμα των Σκλάβων Νικητών. Ο ίδιος ο Αδόλφος Χίτλερ έστειλε προσωπικό στέφανο στην μνήμη του Παλαμά, αεροπορικώς από το Βερολίνο .

Σήμερα, επτά δεκαετίες μετά, το όλο γεγονός του Θανάτου και της Κηδείας του Κωστή Παλαμά το 1943 μας θυμίζει ότι ο Ελληνισμός έχει μέσα του κρυφές και ανεξάντλητες Δυνάμεις. Ακόμα και σε στιγμές δύσκολες. Τις Δυνάμεις αυτές μπορούμε να αναδεικνύουμε και να χρησιμοποιούμε όχι μόνο για αντιμετωπίσουμε πρακτικά προβλήματα της καθημερινότητας, αλλά και να υπερασπιστούμε τις Αξίες του Πολιτισμού μας .

Κάτι τέτοιο έκανε με τον γραπτό του Λόγο ο Κωστής Παλαμάς, ο μεγάλος αυτός Μαχητής του Ελληνικού Πνεύματος .
 
Γεώργιος Διον. Κουρκούτας